Regie: Giuseppe de Santis
Duur: 108 min.
Ondertiteling: Nederlands
Met: Vittorio Gassman, Doris Dowling, Silvana Mangano, Raf Vallone en Checco Rissone

Inleiding: Barbara Lotti

Synopsis

Een seizoensarbeidster in een rijstveld in de Povlakte veroorzaakte in 1949 een sensatie in de bioscoop. En niet vanwege de schandelijke uitbuiting, maar vanwege haar dijen. Een dief laat een medeplichtige vriendin met de buit onderduiken als seizoenarbeidster op de rijstvelden. Hij verleidt een andere arbeidster in een poging de rijstoogst te ontvreemden, met tragische resultaten.

Nel 2017 – 20128 ricordiamo due giubilei del primo vero archeologo professionale, Johann Joachim Winckelmann: nacque nel 1717 a Stendal e morì nel 1768 a Trieste.

Per molti anni quest’uomo, di umile provenienza brandenburghese, lavorava a Roma e sviluppava nuove teorie concernenti la storia dell’arte antica. Inoltre aveva molti contatti con il mondo intellettuale locale e con visitatori più o meno illustri, come si evince, per esempio, dalla sua ampia corrispondenza letteraria.

A motivo di questo giubileo, sono state allestite varie mostre (Weimar, Berlin, Wörlitz, Roma, Napoli, Firenze) e congressi internazionali. Una serie di conferenze su Winckelmann e il suo mondo tenutasi in vari luoghi winckelmanniani a Roma verrà conclusa il 14 giugno sul Campidoglio con una conferenza intitolata L’Impatto di Winckelmann in Europa da presentare dal nostro presidente, Eric Moormann.

Sono queste le mosse per dare questa presentazione in anteprima nel nostro comitato. Moormann adatterà il testo in modo tale, da renderlo comprensibile anche per chi non è molto versato nella figura complessa di Winckelmann. Temi da trattare sono la personalità di Winckelmann, la ricezione a partire dalla sua morte in biografie e narrazioni fittizie, l’opera scientifica e l’influenza sulle arti in vari paesi, fino alla Russia della tsarina Catarina.

N.B.
Deze lezing wordt in het Italiaans gegeven.

Wat is er vergankelijker dan een tuin? Hoe kunnen we eigenlijk iets weten over tuinen in de Romeinse tijd? We kennen de tuinen door de beschrijvingen van Latijnse auteurs, van de kleurrijke wandschilderingen en de opgravingen van de tuinen zelf.

Met name in Pompeii zijn de tuinen bijzonder goed bewaard gebleven én zijn de tuinen bovendien zeer goed onderzocht. Uit onderzoek blijkt dat bijna elk huis, hoe klein ook, over een tuin beschikte en dat deze met liefde is ingericht: niet alleen met bomen en planten, maar ook met tuinmeubilair, beelden en fonteinen.

Tijdens de lezing komen de verschillende onderzoeksmethoden aan bod als ook de verschillende soorten tuinen. De spreekster onderzoekt op dit moment de watervoorziening en watertechnologie van Romeinse tuinen.

Gemma Jansen is archeoloog en werkt voor diverse musea. Daarnaast bestudeert ze als zelfstandig onderzoekster Romeinse waterleidingen en sanitair.